top of page
Foto van schrijverYolentha Ram

Het herstel na Corona - kom weer in contact met jezelf

Een “demoontje” dat me naar de donkerte trekt; ik belandde in het negatieve corona-collectief.


Met de ziel onder de arm, een concentratieboog van een driejarige en het tempo en lichaam van een negentigjarige: nee, nee, nee. Dit is niet wie ik ben.


Een paar weken geleden kreeg ik na een privé les een app: “We hebben ons na de les moeten laten testen omdat we iemand hebben gezien met Corona, shit, allebei positief,, “Oh.. kut haha” was mijn reactie, had ik er ineens toch echt mee te maken. Ik moest in quarantaine en kon me pas vijf dagen later laten testen. Ik had meteen sterk het vermoeden dat ik dan wel Corona moest hebben opgelopen; een uur lang in één huis met twee mensen die beiden positief bleken te zijn, het zou toch gek zijn als ik het niet zou hebben.


Het klopte, vier dagen later namen bij mij de klachten ook toe - hevige spierpijn, verkoudheid, hoofdpijn en geen energie - op de vijfde dag werd ook ik positief getest. Dus, nog eens minimaal 7 dagen in quarantaine wat uiteindelijk zo’n twee tot drie weken duurde. Alleen thuis, met mijn twee katten en lieve vrienden die aan het raam voor mijn huis de “boodschappen delivery” op zich namen.


Ik heb lang getwijfeld of ik hierover wilde schrijven omdat ik geen behoefte had om veel aandacht te geven aan het hebben van Corona en daarop veelal dezelfde reacties te krijgen. Het lijkt tegenwoordig alleen nog maar over Corona te gaan. In bijna ieder gesprek komt Corona wel voorbij en als je het hebt neemt dit alleen maar toe en word je zelf ook onderwerp van het gesprek. De negatieve Corona bubbel waar we met zijn allen in zitten creëren we zelf en wanneer je niet oppast kun je jezelf verliezen in dit negatieve veld van energie.


Maar, ik zou mezelf niet zijn als ik mijn gevoel en ervaringen niet op papier zou zetten en het voelt goed dit verhaal nu met jullie te delen.


Ja, ik ben één van die mensen die altijd fit is, veel sport en nu redelijk heftig reageert op het hebben van het Coronavirus. Bij een normale griep ervaar je na ongeveer een week wel een stijgende lijn, bij het hebben van Corona lijk ik meer last te hebben van de nasleep dan van de griep zelf: na twee weken volgde extreme vermoeidheid, concentratieproblemen en zat ik er mentaal wel even doorheen.


Ik kan goed op mezelf zijn maar na die 2 weken had ik echt behoefte aan wat gezelligheid en wilde ik weer leuke dingen ondernemen waar ik energie van zou krijgen. De muren kwamen langzaamaan op me af. Ik was er helemaal klaar mee, alleen te zijn, zo voorzichtig te moeten zijn, de angst dat je familie of vrienden aansteekt en dus nog niet durft af te spreken. Ik bleef maar verkouden en volgens de regels van het RIVM mag je dan nog niet naar buiten maar binnen blijven is ook niet gezond en verkouden ben ik altijd rond deze tijd van het jaar. Bijzonder vermoeiend is het vervolgens dat niemand je echt kan vertellen hoe lang je nog besmettelijk bent.


Het werd uitdagender om positief te blijven, wat het voor mij vooral zwaar maakte was dat ik mezelf niet meer herkende. De energie die ik in me voelde was (nog steeds een beetje op het moment van dit schrijven) niet van mij; dit ben ik niet, dit ben ik niet.. was wat ik alleen maar kon denken.


Een “demoontje” aan de ene kan dat me de donkerte in wil blijven trekken en inmiddels een engel die me ook weer het licht laat zien: de juiste mindset is zo belangrijk voor een positief herstel.

Nadat ik flink de griep had gehad, me welgeteld 2,5 week niet goed heb gevoeld (waarvan drie dagen echt ziek) belandde ik in de nasleep van Corona. Bijzonder futloos en me niet goed kunnen focussen is wat volgde. Tijdens de eerste week voelde ik me nog beter dan in de weken daarna. Ik kan niet meer dan 2 uur verspreid over de dag achter de laptop zitten en na een wandeling is het leven een beetje uit me getrokken. Een wandeling waar ik normaal 30 minuten over deed duurde laatst anderhalf uur, met de ziel onder de arm en niet vooruit te branden. Ik was best een beetje bang dat het nog maanden zou duren voordat ik de energie in mij weer zou herkennen en ja dit zou alsnog goed kunnen. Inmiddels begrijp ik goed dat ik een proces zit van persoonlijke groei.


Afgelopen week, toen ik even heel verdrietig was en buiten mijn eigen lichaam stond, ging ik op zoek naar tips. Ik belandde in een facebookgroep voor ‘Na Corona en vragen’, ik hoopte hier eigenlijk tips en adviezen te lezen van ervaringsdeskundigen maar ik las alleen maar hele verdrietige, negatieve, zeer emotionele “zware” berichten. Jeetje, is dit hoe het gaat zijn? Het was erg deprimerend en trok het laatste beetje energie dat nog in me zat uit me weg. Toen kwam het besef...


We zitten met elkaar in zo’n negatieve Corona bubbel en door te blijven praten over de angsten, het verdriet, het ongemak, de onvrede en tegenslagen zal herstel en vooruitgang alleen maar langer duren. “Daar waar je aandacht aan geeft zal de energie naartoe gaan stromen” Blijven we negatief denken dan zullen we ook in die negatieve energie blijven hangen. Het is een spiraal, een vicieuze cirkel. Een grote groep mensen zit met elkaar in een negatief corona-collectief en houden dit met elkaar in stand. Het begint al vanaf het moment dat we ons laten testen of het er weer met elkaar over hebben. Door veelal vanuit angst, verdriet, ongenoegen en tegenslag, ervaringen te delen over Corona wordt er naar mijn idee een zeer zwaar, beladen en ‘negatief’ energieveld gecreëerd waardoor het heel moeilijk wordt om te herstellen en hiervan los te komen. Om weer vooruit te kunnen kijken, om positivisme te ervaren.


Ik erken zeker dat Corona bestaat en dat de griep heftiger lijkt te zijn dan een normale griep maar het is voor mij opvallend hoe ik mentaal last ondervond van Corona en hoe dit mijn herstel in de weg stond.

Ik: een yogadocent, meditatie beoefenaar en heler stond niet meer in verbinding met mijn eigen energie. Ik ervaarde zo sterk dat de energie die ik voelde niet van mij was en dit klopt dus; het is de negatieve energie van het collectief waar ik voor open stond, wat ik voelde. Omdat ik zo ‘open sta' liet ik de zware negatieve energie naar binnen stromen, ik zal moeten leren me hier meer van af te schermen.


Hoe kunnen we uit die negatieve Corona bubbel stappen die we samen in stand houden? Ten eerste moeten we ons goed realiseren dat de media en overheid hier ook aan bijdragen, minder tot geen nieuws meer volgen zou een goed begin zijn. Daarnaast moeten we het er gewoon minder met elkaar over hebben zodat Corona naar de achtergrond verplaatst wordt. Heeft iemand Corona? Zeg dan niet meer ‘oh zo naar, wat kut!’ maar wens die persoon een positief herstel toe en vertrouwen dat het helemaal goed komt. Heb het een keer niet meer over Corona op je werk of met de visite als het kan, heb het over andere positieve dingen.


Ik was naar de donkerte getrokken en beland in het negatieve corona-collectief maar inmiddels voel ik weer meer verbinding met mezelf: na de donkerte komt altijd het licht. Ja, er zijn schaduwen en er is donker maar onthoud: de zon zal weer gaan schijnen, liefde en licht overstemt en is overal, in jou, in mij, in ons allemaal. Laten we daar op vertrouwen en die energie met elkaar delen.


Samen kunnen we toewerken naar een positief collectief van licht en liefde.


Voel je je zwaar, angstig, negatief? Spreek dan dagelijks de volgende affirmatie een aantal keer achter elkaar uit en kom hiervan los: “Ik maak me los van de zware negatieve energieën uit het collectief, ik laat me hier niet langer door leiden,,


Liefs mij.

149 weergaven0 opmerkingen

Comments


bottom of page